Zoutvelden en woeste hoogvlakten
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline
24 Oktober 2005 | Argentinië, Salta
Allereerst, omdat het eindelijk eens een heel ander verhaal is, de opmerking dat ik nu, na 11 maanden, met 1 voet in het vliegtuig naar huis, heimwee krijg, en jullie begin te missen. Al die tijd dat ik aan de andere kant van de wereld zat voelde ik jullie altijd dichtbij, maar nu kan het me in zekere zin niet snel genoeg gaan om eindelijk weer eens iedereen te zien. En dat terwijl ik de laatste weken heel veel met andere mensen opgetrokken heb, en zelfs met nederlandse reisgezelschappen rond heb gereisd. Raar he? Komt nog bij dat ik tegelijkertijd alles te snel vind gaan, omdat ik nog heel veel plaatsen wil bezoeken. Dat is volkomen tegenstrijdig, ik geef het toe, maar mijn irrationele kant zegt dat ik die 2 gevoelens best kan combineren. Dus zal ik het gevoel koesteren dat ik zo snel mogelijk en tegelijk nog lang niet naar huis wil.
Intussen heb ik nog steeds een leuke tijd. De afgelopen week was ik weer op een georganiseerde tour, door de onherbergzame hoogvlakten van zuid-west Bolivie. Daar, hoog in de Andes, zijn grote zoutvlakten, omdat daar vroeger zee was (nu hoger dan 4000 meter, dus hoger dan de Mont Blanc!). En verder is daar "niks", bijna geen dieren (llama´s, vicuñas, en een soort konijnen met lange staarten), en qua begroeiing alleen maar taai gras en hoge kaktussen. Maar het is daar zo ongelofelijk mooi! De bergen hebben honderden kleuren, en overal zijn er hoekjes waar je meteen een poster voor je slaapkamer van wilt maken. Ik had dan ook 1000 foto´s willen maken, ware het niet dat mijn nieuw aangeschafte k#tfototoestelletje de batterijen niet wilde herkennen. Godzijdank had ik 3 medereizigers met een fototic, die bereid zijn om mij voor 10 dollar per foto het een en ander aan visuele herinnering op te sturen. Nee, werkelijk, iedereen die van de natuur houdt moet naar dat gebied gaan. het is echt heel mooi.
Nu zit ik in Salta, Argentinie, waar ik via San Pedro de Atacama in Chili ben gekomen (mooie naam he!). Ik ga straks een auto huren om samen met Geronimo, een fransman, een weekje door dit gebied te toeren. Op eigen houtje doen wat je via een reisbureau ook zou kunnen doen. Daarna door naar Mendoza om me te bezatten (is wijngebied, leken) en dan over de Andes naar de Stille Oceaan voor 1 of 2 dagen. Daarna is Cato weer thuis. En met veel plezier sluit ik jullie allemaal dan op enig moment weer in mijn armen (liefst voor Kerstmis). Zorg dus dat je je agenda leeg houdt in die periode (of stuur mij vast een datum, dan zet ik het in mijn "agenda" (wat is dat ook al weer?)).
Dikke kussen van Caroline
Intussen heb ik nog steeds een leuke tijd. De afgelopen week was ik weer op een georganiseerde tour, door de onherbergzame hoogvlakten van zuid-west Bolivie. Daar, hoog in de Andes, zijn grote zoutvlakten, omdat daar vroeger zee was (nu hoger dan 4000 meter, dus hoger dan de Mont Blanc!). En verder is daar "niks", bijna geen dieren (llama´s, vicuñas, en een soort konijnen met lange staarten), en qua begroeiing alleen maar taai gras en hoge kaktussen. Maar het is daar zo ongelofelijk mooi! De bergen hebben honderden kleuren, en overal zijn er hoekjes waar je meteen een poster voor je slaapkamer van wilt maken. Ik had dan ook 1000 foto´s willen maken, ware het niet dat mijn nieuw aangeschafte k#tfototoestelletje de batterijen niet wilde herkennen. Godzijdank had ik 3 medereizigers met een fototic, die bereid zijn om mij voor 10 dollar per foto het een en ander aan visuele herinnering op te sturen. Nee, werkelijk, iedereen die van de natuur houdt moet naar dat gebied gaan. het is echt heel mooi.
Nu zit ik in Salta, Argentinie, waar ik via San Pedro de Atacama in Chili ben gekomen (mooie naam he!). Ik ga straks een auto huren om samen met Geronimo, een fransman, een weekje door dit gebied te toeren. Op eigen houtje doen wat je via een reisbureau ook zou kunnen doen. Daarna door naar Mendoza om me te bezatten (is wijngebied, leken) en dan over de Andes naar de Stille Oceaan voor 1 of 2 dagen. Daarna is Cato weer thuis. En met veel plezier sluit ik jullie allemaal dan op enig moment weer in mijn armen (liefst voor Kerstmis). Zorg dus dat je je agenda leeg houdt in die periode (of stuur mij vast een datum, dan zet ik het in mijn "agenda" (wat is dat ook al weer?)).
Dikke kussen van Caroline
-
25 Oktober 2005 - 06:15
Anke:
he tiaatje...
Atacames is ook een plaats in ecuador... mooie naam ja! nog eventjes dan ben je er! en die tegenstrijdige gevoelens... tja doe je niks aan... ik herken het wel, haha! ach als je straks een week thuis bent is de heimwee weg en wil je zo snel mogelijk weer weg ;) haha! tot snel!!
beso desde un Holanda mojado....lluvia...bluh... -
25 Oktober 2005 - 08:58
Meriam:
Wat een geweldige ervaringen doe je toch op.
Je maakt me jaloers. Leuk om je binnenkort weer te zien en te spreken. maken snel een afspraak als je weer thuis bent./geniet nog met volle teugen van de tijd die je rest. hier begint inderdaad het agenda tijdperk weer. wens je een goede terugreis toe.
dikke kus van ons viertjes -
26 Oktober 2005 - 13:18
Rianne:
Hola chica!
el tiempo vuela...... geniet nog even daar en kom dan snel terug zodat wij weer van jou kunnen genieten!! Nos echas de menos muchissimo!! un abrazo fuerte y hasta pronto!! Rianne & co. -
01 November 2005 - 10:26
Marieke:
hoi caroline,
zuig alles nog maar eens lekker op daar,de geuren, kleuren,en de schoonheid en adem het straks maar uit naar ons.
liefs van de friesjes, Marieke -
07 November 2005 - 20:31
Myrna:
Jeeeeeeee enzo
nu zit ik nog wat naar je te typen en eind deze week heb je een touch down in ons landje. Heb erg veel zin je weer te zien en nu het echt dicht bij komt is dat nog veel sterker.
Wens je nog een bueno viajar over de stille oceaan en natuurlijk nog even flink genieten van deze week,
see you soon chica.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
