vellen op mijn neus en rugzakloos!

Er zijn 2 "erge" dingen gebeurd: allereerst heb ik vellen op mijn neus! de zon op de evenaar was toch te heftig voor mijn poezelige gezichtje! Het zijn geen heftige vellen, maar je neus hoor je nu eenmaal niet te schenden. Zover het ergste ding.

Ding 2: ik ben uiteindelijk dan toch bestolen. De dieven zullen geen plezier hebben van hun vangst, want ik had geen waardevolle dingen in de rugzak zitten. maar ik ben belangrijke zaken kwijt! Mijn unieke rugzakje natuurlijk, alle spullen van mijn nieuwe spaanse cursus, waarvan 2 boeken geleend, mijn reserve batterij en geheugen voor mijn camera (heel naar dus voor de honderdduizend foto's die ik op de galapagoseilanden dacht te maken), en mijn gloednieuwe dagboekje. Van Katja gekregen, met op pagina 1 haar hart onder de riem voor mij, en op pagina 2 een briefje van mij aan haar als reactie daarop. Verder nog niks godzijdank. Ik heb mijn vorige dagboekje, van januari tot nu, aan neefje Harm meegegeven die ik in Quito ontmoet heb. Als ik dat kwijt was geraakt had ik wel anders gepiept. Nu is er eigenlijk niks aan de hand. De diefstal was nogal klasiek: ik zat in een restaurant mijn huiswerk te maken, 1 man gooide saus over mijn rug (sorrysorrysorry), andere man is blijkbaar op dat moment met mijn rugzak er vandoor gegaan. Man 1 wilde mij naar het toilet bonjouren maar dat wilde ik niet omdat ik mijn rugzak niet alleen achter wilde laten, maar vervolgens vergat ik om even te kijken of hij uberhaupt nog in het hoekje stond. domdomdom! Toen ik na het eten weg wilde gaan zag ik het pas. Ach ja, zo maak ik in ieder geval goed gebruik van mijn verzekering.

Mijn schouders zijn weer min of meer okee. Ze waren niet blij met de rit van 9 uur in een nachtbus door het koude hoogland, naast een tochtig raam. Hier in Cuenca is het koud, twee-truienkoud! Dat heb ik niet meer meegemaakt sinds dat ik spaans studeerde in Guatemala, dus dat is meteen een mooie overeenkomst: spaans studeren doe je in de kou.

Foto´s op deze site moeten jullie denk ik vergeten. Als ik nu naar de helpdesk schrijf wordt mijn email geweigerd omdat de administrator dat zo wil. In november zal ik een diashow samenstellen. En hoe ik er life uit zie mogen jullie intussen raden.

Welaan, de groeten maar weer! Ik moet weer aan de studie.