Over oudjes, gevangenissen en vuurspuwende bergen
Door: Caroline
Blijf op de hoogte en volg Caroline
30 December 2004 | Guatemala, Guatemala-stad
Lieve allemaal,
GELUKKIG NIEUWJAAR! Zeven hele uren eerder dan ik gaat bij jullie het vuurwerk de lucht in, en zullen jullie het begin van 2005 beleven (6 uren eerder voor jou, Fruhling). Ik zal op dat moment, en ook zeven uren later aan jullie denken. Ik hoop dat 2005 voor iedereen een fantastisch jaar gaat worden!
Inmiddels ben ik jullie een aantal verhalen schuldig. Velen van jullie zullen willen weten hoe mijn bezoek aan de bejaarden is gegaan. Ik kan jullie vertellen dat dat indrukwekkend en ontroerend was. In tegenstelling tot wat ik dacht krijgen de mensen in dit huis redelijk goed te eten. Niet vreselijk gevarieerd, maar okee. Je moet dan denken aan tortillas met bruine bonen in de ochtend, rijst met wat vlees en wat groente in de middag, en in de avond weer de tortillas met bonen. Hun onderkomen is ook redelijk. 4 vrouwen of 4 mannen op een kamer, maar in ieder geval redelijke douches en ruime gangen. Alles was erg schoon. Maar wel erg koud! Dus de dekens en fleece vesten die ik van jullie geld gekocht had waren heel erg welkom! Namens hen: dank daarvoor! Wat me aangegrepen heeft is de eenzaamheid van die mensen. Ik geloof niet dat er iemand bij was die nog familie had. Niemand krijgt bezoek, behalve van een katholieke organisatie die dit soort huizen met enige regelmaat bezoekt. Waarschijnlijk was onze belangrijkste inbreng dan ook gewoon het feit dat we er waren en met iedereen een kort praatje hebben gemaakt. Er was een vrouw in een rolstoel die niet meer kon praten, maar die tranen in de ogen kreeg en steeds geluid maakte om toch maar haar dank over te brengen. Er was een man van rond de 60 denk ik die een beetje achterlijk was, en die daar zat sinds zijn ouders overleden waren en dus niet meer voor hem konden zorgen. Er was een man die niet meer ophield met praten, zo blij was hij dat er nu eindellijk iemand was die naar hem wilde luisteren. 15 ouderen wonen daar. Ze worden verzorgd door 2 hardwerkende mensen die alles moeten doen. Dus zomaar kletsen is er niet meer bij. Ik was behoorlijk geraakt door dit bezoekje. Een uiterst zinvol begin van de kerst voor mij.
Kerstavond ben ik bij een familie op bezoek geweest die ontzettend hartelijk is. Ik ben meegegaan naar de kerk en heb me erin laten luizen en moest toen voorbeden in het spaans in een volle kerk doen. Mijn tong is maar een klein beetje gestruikeld, het viel best mee. In het weekend ben ik naar een andere stad geweest (Chichi, kort voor chichicastenango) waar ik mijn tijd heb besteed aan afdingen voor anderen en zelf niks (nou ja, weinig) kopen. Leuk om te doen! En afgelopen dinsdag en woensdag heb ik een levende vulkaan bedwongen! Nou ja, ik ben naar een mirador gelopen met andere toeristen, heb daar overnacht terwijl we de lava in de verte van de vulkaan zagen stromen en ben vervolgens weer teruggestrompeld. Het was een zware tocht voor mij, want het was heet (dit is in het tropengebied van Guatemala, heel anders dan hier), ik had een rugzak van ongeveer 14 kilo, en het ging hoe dan ook omhoog! Maar het was prachtig en vies (vanwege al het vulkaangruis dat op ons en onze spullen regende).
Zo´n vulkaantocht komt overigens wel in een heel ander licht te staan nu er aan de andere kant van de wereld een zeebeving is geweest. Met jullie permissie (ik ga er van uit dat er niemand tegen zal zijn) gaat dan ook een deel van het totale bedrag dat is binnen gekomen (ruim 400 Euro! Waw, mijn vriendjes en vriendinnetjes!) naar Giro 555. Mijn deel, om precies te zijn, want ik zou matchen wat de gulste gever zou geven. Lijkt me ook wel gepast: jullie geven geld voor hier, ik geef geld voor daar. Maar zelfs dan heb ik nog wat geld over. Een deel heb ik al besteed aan dekens en shampoo voor de vrouwengevangenis. En een laatste deel gaat naar de opvang voor straatkinderen hier.
Oud en nieuw gaat rustig zijn voor mij, denk ik. Daarna ga ik mijn verjaardagsfeest organiseren, en na mijn verjaardag (14 januari) ga ik naar Cuba! Ik heb nog net een paar dagen over om echt perfect spaans te gaan spreken!
Overigens: foto´s moet ik jullie op dit moment nog even schuldig blijven, want ik ben vergeten om mijn fotoruimte aan te passen, en nu heb ik mijn geldapparaatje niet bij me. Maar ik zal hoop ik dit weekend wat tijd daaraan kunnen besteden.
Nogmaals: Een prachtig begin van 2005 voor iedereen!
Liefs,
Caroline
GELUKKIG NIEUWJAAR! Zeven hele uren eerder dan ik gaat bij jullie het vuurwerk de lucht in, en zullen jullie het begin van 2005 beleven (6 uren eerder voor jou, Fruhling). Ik zal op dat moment, en ook zeven uren later aan jullie denken. Ik hoop dat 2005 voor iedereen een fantastisch jaar gaat worden!
Inmiddels ben ik jullie een aantal verhalen schuldig. Velen van jullie zullen willen weten hoe mijn bezoek aan de bejaarden is gegaan. Ik kan jullie vertellen dat dat indrukwekkend en ontroerend was. In tegenstelling tot wat ik dacht krijgen de mensen in dit huis redelijk goed te eten. Niet vreselijk gevarieerd, maar okee. Je moet dan denken aan tortillas met bruine bonen in de ochtend, rijst met wat vlees en wat groente in de middag, en in de avond weer de tortillas met bonen. Hun onderkomen is ook redelijk. 4 vrouwen of 4 mannen op een kamer, maar in ieder geval redelijke douches en ruime gangen. Alles was erg schoon. Maar wel erg koud! Dus de dekens en fleece vesten die ik van jullie geld gekocht had waren heel erg welkom! Namens hen: dank daarvoor! Wat me aangegrepen heeft is de eenzaamheid van die mensen. Ik geloof niet dat er iemand bij was die nog familie had. Niemand krijgt bezoek, behalve van een katholieke organisatie die dit soort huizen met enige regelmaat bezoekt. Waarschijnlijk was onze belangrijkste inbreng dan ook gewoon het feit dat we er waren en met iedereen een kort praatje hebben gemaakt. Er was een vrouw in een rolstoel die niet meer kon praten, maar die tranen in de ogen kreeg en steeds geluid maakte om toch maar haar dank over te brengen. Er was een man van rond de 60 denk ik die een beetje achterlijk was, en die daar zat sinds zijn ouders overleden waren en dus niet meer voor hem konden zorgen. Er was een man die niet meer ophield met praten, zo blij was hij dat er nu eindellijk iemand was die naar hem wilde luisteren. 15 ouderen wonen daar. Ze worden verzorgd door 2 hardwerkende mensen die alles moeten doen. Dus zomaar kletsen is er niet meer bij. Ik was behoorlijk geraakt door dit bezoekje. Een uiterst zinvol begin van de kerst voor mij.
Kerstavond ben ik bij een familie op bezoek geweest die ontzettend hartelijk is. Ik ben meegegaan naar de kerk en heb me erin laten luizen en moest toen voorbeden in het spaans in een volle kerk doen. Mijn tong is maar een klein beetje gestruikeld, het viel best mee. In het weekend ben ik naar een andere stad geweest (Chichi, kort voor chichicastenango) waar ik mijn tijd heb besteed aan afdingen voor anderen en zelf niks (nou ja, weinig) kopen. Leuk om te doen! En afgelopen dinsdag en woensdag heb ik een levende vulkaan bedwongen! Nou ja, ik ben naar een mirador gelopen met andere toeristen, heb daar overnacht terwijl we de lava in de verte van de vulkaan zagen stromen en ben vervolgens weer teruggestrompeld. Het was een zware tocht voor mij, want het was heet (dit is in het tropengebied van Guatemala, heel anders dan hier), ik had een rugzak van ongeveer 14 kilo, en het ging hoe dan ook omhoog! Maar het was prachtig en vies (vanwege al het vulkaangruis dat op ons en onze spullen regende).
Zo´n vulkaantocht komt overigens wel in een heel ander licht te staan nu er aan de andere kant van de wereld een zeebeving is geweest. Met jullie permissie (ik ga er van uit dat er niemand tegen zal zijn) gaat dan ook een deel van het totale bedrag dat is binnen gekomen (ruim 400 Euro! Waw, mijn vriendjes en vriendinnetjes!) naar Giro 555. Mijn deel, om precies te zijn, want ik zou matchen wat de gulste gever zou geven. Lijkt me ook wel gepast: jullie geven geld voor hier, ik geef geld voor daar. Maar zelfs dan heb ik nog wat geld over. Een deel heb ik al besteed aan dekens en shampoo voor de vrouwengevangenis. En een laatste deel gaat naar de opvang voor straatkinderen hier.
Oud en nieuw gaat rustig zijn voor mij, denk ik. Daarna ga ik mijn verjaardagsfeest organiseren, en na mijn verjaardag (14 januari) ga ik naar Cuba! Ik heb nog net een paar dagen over om echt perfect spaans te gaan spreken!
Overigens: foto´s moet ik jullie op dit moment nog even schuldig blijven, want ik ben vergeten om mijn fotoruimte aan te passen, en nu heb ik mijn geldapparaatje niet bij me. Maar ik zal hoop ik dit weekend wat tijd daaraan kunnen besteden.
Nogmaals: Een prachtig begin van 2005 voor iedereen!
Liefs,
Caroline
-
02 Januari 2005 - 15:45
De Van Baaltjes Uit Leeuwarden:
Hee Carolien!De beste wensen van ons allemaal!Zo te horen heb je het erg naar je zin daar!Ga zo door. Groetjes uit Leeuwarden -
05 Januari 2005 - 12:59
Eske:
hoi caroline,
jij ook een heel gelukkig nieuwjaar!
mooi dat het geld goed besteed kon worden, wat een ramp inderdaad. wel een heel droevig einde van het volgende jaar. maar volgens mij hangt er ook wel iets positiefs in de lucht voor 2005, je leest en hoort veel over initiatieven die iedereen neemt om hulp te bieden.
heb jij al plannen voor het nieuwe jaar? ga je nu weer verdertrekken nu je spaans zo goed is dat je zelfs in de kerk kan spreken?
hier op de afdeling alles goed, we hadden het er vandaag met de lunch nog over dat de borrels wel saaier zijn sinds je weg bent. jij wordt hier dus ook erg gemist!
veel plezier daar weer,
eske -
05 Januari 2005 - 20:25
Myrna:
Feliz Navidad !
Jee wat heb je al in een hoop verschillende situaties gezeten, en wat ben je goed sociaal bezig.
Heb zojuist naar je hotmail gestuurd,
veel goeds, Myrna. -
07 Januari 2005 - 09:26
Mieke:
Dag Caro!
Een heel gelukkig nieuwjaar wens ik jou!
Ik had door alle kerst- en nieuwjaardrukte enige tijd niet op je site gekeken. Jeetje, wat ben je daar allemaal aan het doen! Meer dan ik in ieder geval. Ik zal je even nog een private emial sturen.
Groet,
Mieke -
08 Januari 2005 - 18:53
Harold:
Hoi Carolien
Hoor ik van Fruh dat je alweer een maand in Guatemala zit en dat je via deze site alles bijna life kan meemaken. Leuke foto\'s ook, brengt weer allelei herinneringen boven van mijn reizen door midden amerika. Nog een goed 2005 en veel plezier in Cuba. Ben benieuwd hoe je het daar vindt, want ben daar een jaar of 2 geleden ook geweest. Neem in ieder geval voldoende geld of checks mee, want pinnen is er daar niet bij!!
liefs,
Harold
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
