Water, water, water.......

De Iguazu watervallen, op de grens van Argentinie, Brazilie en Paraguay (de guay in het binnenland, niet die aan de kust), zijn echt heel erg indrukwekkend. Een deel van het landschap is door een aardbeving ooit naar beneden gevallen (kwam eigenlijk omdat een verliefde jongeling zijn meissie niet aan de riviergod wilde offeren) en de brede rivier de I guazu (water breed) viel vanaf toen maar een beetje mee. ongeveer 2,5 km breed geloof ik, met als hoogtepunt de keel van de duivel, waar je dmv een (opnieuw aangelegde) steiger in kunt gluren. De oude steiger is er overigens ook nog: volkomen verwrongen doordat hij niet waterproof bleek toen het een keer hoog water was.... Ik ben niet superbang aangelegd, maar moest stiekem toch steeds denken dat ik daar toch liever niet in wilde vallen. Overigens had ik geluk: ik heb de w.vallen bezocht toen het gewoon bewolkt was, en sinds die tijd regent het.

Nu ben ik verkast naar het zuidwesten van Brazilie, op de grens van Paraguay, Bolivia en Brazilie, waar het wetland Pantanal ligt. Morgen ga ik op wet-safari: piranhas (Braziliaanse spelling) vissen, paardrijden, Anacondas aan hun staart trekken, leren hoe je zelf het beste een kaaiman vangt enz. Hopelijk houdt de regen dus op voor een paar dagen. Voor de zekerheid zal ik toch maar een regenjas kopen.

Het is wel raar om weer in een land te zijn waar je de mensen niet verstaat. Als een stugge Amerikaanse praat ik spaans tegen iedereen, en het gaat er bij mij maar niet in dat ze geen eigen versie van gracias hebben (gracao of zo), maar zo nodig obrigado moeten zeggen. Ik zeg gewoon iets harder, langzamer en nadrukkelijk "gracias!".

Dag, tot weer, dan vanuit Bolivia waarschijnlijk! Gefeliciteerd aan alle jarigen van rond deze tijd, ik zal in ieder geval aan jullie denken!

Liefs van Caroline